Να μείνεις άνθρωπος μέσα στην τρέλα του κόσμου
(Μέρος Α – Νεκρός για τον κόσμο) Μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει αδιάκοπα, ο άνθρωπος πνίγεται από πληροφορίες, σύγχυση και συνεχή σύγκριση. Οι αξίες χάνουν το νόημά τους, η τεχνολογία μετατρέπεται σε εργαλείο ελέγχου και η ψυχή απομακρύνεται από τη σιωπή και τον Θεό. Η αληθινή μάχη δεν είναι εξωτερική αλλά εσωτερική· είναι ο αγώνας να ελευθερωθούμε από τα πάθη, τον φόβο και την ψευδαίσθηση της ελευθερίας, για να ξαναβρούμε την αλήθεια και την ειρήνη μέσα μας
ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Ζούμε σε έναν κόσμο που αλλάζει πιο γρήγορα απ’ ό,τι μπορούμε να αντιληφθούμε. Η πληροφορία μας κατακλύζει από παντού, όμως δεν μας μορφώνει πια, ούτε μας ενημερώνει. Μας κουράζει, μας αποσπά, μας μπερδεύει. Η παραπληροφόρηση έγινε τρόπος ζωής, και οι αξίες που οι πρόγονοί μας υπερασπίστηκαν με αίμα, σήμερα υποτιμούνται και ειρωνεύονται. Πώς να αντισταθείς; Λες, «έχω τις δουλειές μου, τα προβλήματά μου, ας τα λύσουν αυτοί που ξέρουν καλύτερα». Κι έτσι, σιγά σιγά, παραδινόμαστε. Η τεχνολογία, που κάποτε ήταν εργαλείο, έχει γίνει τρόπος ελέγχου και μια δύναμη αόρατη που μας κρατά συνεχώς “συνδεδεμένους”, αλλά όλο και πιο αποσυνδεδεμένους από τον εαυτό μας. Μιλάμε χωρίς να επικοινωνούμε, γελάμε χωρίς χαρά, ζούμε χωρίς σκοπό.
Ανοίγωντας το τηλέφωνο, μας κατακλύζουν ειδήσεις, ειδοποιήσεις, βίντεο και διαφημίσεις. Κι αν θελήσεις να ξεφύγεις λίγο, ανοίγεις το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητο η την μουσική στο τηλέφωνο. Νομίζεις ότι θα χαλαρώσεις, μα κι εκεί η μουσική σε βομβαρδίζει με λόγια για βία, ουσίες, απιστία, εγωισμό, επιφανειακή “αγάπη”. Όλα ντυμένα με ωραίο ρυθμό και μελωδία, ώστε να μη φαίνονται επικίνδυνα. Κι όμως, σιγά σιγά, αυτά τα λόγια μπαίνουν μέσα μας, διαμορφώνουν τρόπο σκέψης και μας πείθουν ότι έτσι “είναι η ζωή”. Και πριν το καταλάβεις, η ίδια λογική σε περιμένει παντού. Στα βίντεο που βλέπεις, στις ειδήσεις που ακούς, στις διαφημίσεις που σου προβάλλουν.
Μας λένε τι να φοβηθούμε σήμερα, ποιον να μισήσουμε, τι να αγοράσουμε και ποιον να θαυμάσουμε. Ένα ασταμάτητο κύμα πληροφοριών μάς ωθεί να νιώθουμε ανασφάλεια, να παίρνουμε θέση χωρίς να σκεφτόμαστε και να αντιδρούμε πριν καν καταλάβουμε. Το σωστό έχει γίνει λάθος, και το λάθος έχει γίνει σωστό. Ο Μέγας Αντώνιος είπε κάποτε: «Θα έρθει καιρός που οι άνθρωποι θα τρελαθούν · και όταν δουν κάποιον που δεν είναι τρελός, θα του επιτεθούν λέγοντας: “Εσύ είσαι τρελός · δεν είσαι όμοιος με εμάς.”» Κι έτσι, λίγο λίγο, γινόμαστε αυτό που περιμένουν να είμαστε. Όσο ο κόσμος γύρω μας γεμίζει φωνές, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να ακούσουμε τη δική μας φωνή και ακόμη πιο δύσκολο να ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Έτσι αρχίζει η πνευματική κρίση του ανθρώπου: να νομίζει ότι είναι ελεύθερος, ενώ στην πραγματικότητα είναι δεμένος με τα πάθη του, τις συνήθειές του και τον φόβο να μείνει μόνος με τη συνείδησή του. Ο Χριστός όμως δεν μάς καλεί να μισήσουμε τον κόσμο, αλλά να ελευθερωθούμε απο αυτόν.
Συνέχισε με ανάγνωσμα Μέρος Β - Νεκρός για τα πάθη, ζωντανός για τον Θεό